Świętokrzyski Park Narodowy

Świętokrzyski Park Narodowy, utworzony w 1950 roku, znajduje się w centralnej części Gór Świętokrzyskich, obejmując pasmo Łysogór oraz kilka innych obszarów. Park jest znany z wysokiej różnorodności flory i fauny, gdzie lasy pokrywają 95% jego powierzchni. Występują tutaj charakterystyczne mieszane bory jodłowe, a także liczne cenne gatunki roślin, w tym rzadkie okazy takie jak podrzeń żebrowiec i goryczka wąskolistna. Park jest domem dla wielu gatunków zwierząt, w tym 45 gatunków ssaków, 14 gatunków płazów oraz 150 gatunków ptaków. Wyróżniają się również gołoborza – charakterystyczne rumowiska skalne, które tworzą unikalny krajobraz górski. Historycznie, przyroda w tym regionie była chroniona od 1920 roku, kiedy to powstały pierwsze rezerwaty przyrody, a park jest dziś objęty obszarami ochrony ścisłej. Na Łysej Górze znajduje się Muzeum Przyrodnicze, a także resztki klasztoru benedyktynów z XII wieku, co podkreśla znaczenie kulturowe tego miejsca. W 2022 roku nastąpiła zmiana granic parku, która wywołała kontrowersje i krytykę ze strony wielu instytucji oraz organizacji ekologicznych. Park oferuje liczne szlaki turystyczne, co czyni go popularnym miejscem wśród turystów. Dodatkowo, w obrębie parku istnieje zróżnicowana baza noclegowa, od schronisk młodzieżowych po ośrodki wypoczynkowe. Ciekawostką jest występowanie tu jednego z najwyższych drzew w Polsce – 270-letniej jodły pospolitej o wysokości 51 m. Świętokrzyski Park Narodowy jest nie tylko przyrodniczym skarbem Polski, ale także obszarem o bogatej historii i kulturze.