Kotlina Chodelska to mezoregion fizycznogeograficzny położony we wschodniej Polsce, w zachodniej części Wyżyny Lubelskiej, o kształcie trójkąta. Graniczy z Równiną Bełżycką na północnym wschodzie, Wzniesieniami Urzędowskimi na południu oraz Małopolskim Przełomem Wisły na zachodzie. Region ten jest obniżeniem wydrążonym w mało odpornych marglach kredowych, charakteryzującym się łagodnie nachylonymi stokami i wysokością od 130 do 180 m n.p.m. Dno kotliny wypełniają piaski czwartorzędowe, a w jej południowej części znajduje się martwa dolina zatorfiona, oddzielona od rzeki Chodelki wałem. Największą rzeką regionu jest Chodelka. W kwestii gospodarczej, zachodnia część kotliny jest pokryta lasami i jest bogata w stawy, a region słynie z rolnictwa oraz rozwinętej branży przetwórczej, szczególnie w zakresie owoców i warzyw oraz mleczarstwa, z historyczną obecnością cukrowni. Warto zaznaczyć, że głównymi ośrodkami miejskimi w tym rejonie są Opole Lubelskie oraz Poniatowa, a także wieś Chodel, która odgrywa istotną rolę w życiu lokalnej społeczności. Kotlina Chodelska, ze swoim specyficznym położeniem i przyrodniczym charakterem, jest nie tylko regionem rolniczym, ale także obszarem o interesującym dziedzictwie kulturowym i historycznym, które można odkrywać w lokalnych tradycjach oraz architekturze.