Nowa Praga to osiedle i obszar w dzielnicy Praga-Północ w Warszawie, które po raz pierwszy włączono do miasta w 1890 roku, aby odróżnić je od starszej części Pragi. Położona na wschód od ulic Targowej i Jagiellońskiej, Nowa Praga graniczy z rzeka Wisłą oraz była historycznym centrum wschodniej Warszawy. Region MSI (Miejscowy System Informacji) nieco wykracza poza granice historycznej Nowej Pragi, obejmując m.in. Ogród Zoologiczny i Park Praski.
Historia Nowej Pragi sięga XVII wieku, kiedy istniało tu centrum miasta z ratuszem praskim i barokową kaplicą Matki Bożej Loretańskiej, które zniszczono w trakcie Potopu szwedzkiego i wojny napoleońskiej. W XIX wieku nastąpił rozwój infrastruktury, w tym budowa Kolei Warszawsko-Petersburskiej, co przyczyniło się do wzrostu wartości terenów i powstania kamienic czynszowych oraz zakładów przemysłowych, takich jak Warszawska Fabryka Stali. Po wojnie w Nowej Pradze zaczęły powstawać nowe osiedla, takie jak Praga I, II i III, zrealizowane zgodnie z nowoczesnym podejściem architektonicznym.
Obszar ten ma również bogate dziedzictwo kulturowe, obejmujące zabytki, takie jak Prawosławna Katedra Metropolitalna Świętej Równej Apostołom Marii Magdaleny, Kościół Najświętszej Matki Bożej Loretańskiej oraz zespół koszarowy przy ul. 11 Listopada. W ochronie konserwatorskiej znajduje się 11 obiektów i ponad 150 w gminnej ewidencji zabytków. W 2008 roku zaproponowano objęcie Nowej Pragi ochroną parku kulturowego, co podkreśla jej znaczenie historyczne i architektoniczne.
Ciekawostką jest, że do II wojny światowej region ten był w dużej mierze wykorzystywany przez wojsko, a w latach 1944–1956 funkcjonowało tu Więzienie karno-śledcze nr III, do którego trafiali uczestnicy zbrojnego podziemia. Po wojnie Nowa Praga była również areną wielu zmian urbanistycznych, a historyczne obszary zajęte przez wojsko zamieniane były na miejsca publiczne, jak Ogród Zoologiczny i park z teatrem letnim. Dzięki swojemu zróżnicowanemu dziedzictwu, Nowa Praga pozostaje ciekawym miejscem do odkrywania w Warszawie.