Lublin

Konzentrationslager Lublin, znany popularnie jako Majdanek, to niemiecki oboz koncentracyjny i jeniecki zlokalizowany w Lublinie, który działał w latach 1941-1944. Obóz został zaplanowany jako kompleks mogący pomieścić do 250 000 więźniów, jednak z powodu trudności wojennych, ostatecznie wiele z tych planów nie zostało zrealizowanych. Zbudowany z 236 baraków, w tym 207 przeznaczonych dla więźniów, Majdanek stał się miejscem masowej zagłady, zwłaszcza Żydów, w ramach polityki zagłady prowadzonej przez III Rzeszę. W obozie powstały komory gazowe, w których uśmiercano zarówno Żydów, jak i inne grupy więźniów, a najlepszym przykładem był tragiczny dzień „krwawej środy” podczas akcji „Erntefest”, kiedy zginęło około 18 000 Żydów. Z obozu przez cały okres jego działalności przeszło ok. 150 000 osób, a szacuje się, że 78 000 z nich straciło życie, z czego 59 000 to Żydzi. Po wojnie teren obozu stał się miejscem pamięci i muzeum, powstałym w 1944 roku jako pierwsza instytucja tego typu na świecie. Państwowe Muzeum na Majdanku gromadzi materiały związane z historią obozu oraz zachowuje pamięć o ofiarach. W 1969 roku odsłonięto pomnik Walki i Męczeństwa, a w kolejnych latach na terenie muzeum odbywały się liczne prace konserwacyjne. Warto zaznaczyć, że Majdanek był również miejscem, gdzie organizowane były działania ruchu oporu - więźniowie nawiązywali kontakty z ludnością lokalną, co pozwalało na przerzut informacji oraz żywności. W 2010 roku w Muzeum wybuchł pożar, który zniszczył unikalne zbiory, w tym 7000 par butów po więźniach, co podkreśla tragiczne losy ludzi przebywających w obozie. Majdanek, jako symbol holokaustu, przypomina o brutalnych zbrodniach II wojny światowej oraz stanowi ważne miejsce edukacji i refleksji nad historią.