Park Krajobrazowy Doliny Sanu

Park Krajobrazowy Doliny Sanu to malowniczy region w północnej części Bieszczadów, znajdujący się w województwie podkarpackim. Obejmuje pasmo Otrytu oraz dolinę górnego Sanu, rozciągającą się od Beniowej po Jezioro Solińskie. Park jest naturalną otuliną Bieszczadzkiego Parku Narodowego, graniczy także z ukraińskim Nadsańskim Regionalnym Parkiem Krajobrazowym oraz Ciśniańsko-Wetlińskim Parkiem Krajobrazowym, co czyni go częścią Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery „Karpaty Wschodnie”. Lasy zajmują około 80% powierzchni parku, a dominującym typem jest reglowa buczyna karpacka, w której niemal połowę stanowią wiekowe drzewostany liczące ponad 100 lat. W parku występują rzadkie gatunki dużych ssaków, takich jak żubr, niedźwiedź oraz ryś, jak również wiele krajowych gadów, w tym wąż Eskulapa. Po stronie ochrony przyrody, Park obejmuje rezerwaty „Zakole”, „Krywe”, „Hulskie im. Stefana Myczkowskiego” oraz „Śnieżyca wiosenna w Dwerniczku”, a także zespoły przyrodniczo-krajobrazowe, które uwzględniają lokalne tradycje i architekturę, takie jak cerkwie, młyny i cmentarze. Ciekawostką jest, że na terenie parku zachowały się liczne ślady kultury ludowej oraz historyczne miejsca związane z dawnymi mieszkańcami. Region ten nie tylko zachwyca walorami przyrodniczymi, ale także stanowi ważny skarb historyczo-kulturowy, w którym historia i tradycja łączą się z unikalnymi krajobrazami Bieszczadów.