Cerkiew św. Michała Archanioła w Smolniku

Cerkiew św. Michała Archanioła w Smolniku to zabytkowa świątynia prawosławna, a potem greckokatolicka, która od 1974 roku pełni funkcję filialnego kościoła rzymskokatolickiego. W 2013 roku cerkiew została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, co podkreśla jej znaczenie kulturowe i historyczne. Pierwsza wzmianka o cerkwi pochodzi z 1589 roku, a sama świątynia mogła powstać już po roku 1530. Historia cerkwi jest burzliwa: budynek był wielokrotnie niszczony, m.in. przez pożary i najazdy Tatarów. Obecna konstrukcja, zbudowana w 1791 roku, reprezentuje typ bojkowski i jest jednym z nielicznych zachowanych obiektów tego rodzaju w Bieszczadach. Cerkiew charakteryzuje się trójdzielną strukturą z równo wysokościami nawą, prezbiterium i przedsionkiem, zwieńczoną cebulastymi kopułkami. Wnętrze cerkwi pierwotnie zdobił ikonostas, który został zniszczony po 1951 roku, a jedynym zachowanym elementem polichromii jest fragment przedstawiający kotarę z aniołami. Ikony z cerkwi, w tym datowane na 1547 rok obrazy, obecnie znajdują się w muzeach we Lwowie i Łańcucie. Cerkiew nie tylko świadczy o różnorodnej historii religijnej regionu, ale również jest cennym elementem dziedzictwa architektonicznego Podkarpacia, włączonym w podkarpacki Szlak Architektury Drewnianej. Mimo przekształceń i remontów, cerkiew zachowuje swój historyczny charakter, a jej obecny status jako kościoła katolickiego zatarł wiele tradycji liturgicznych związanych z wcześniejszymi wyznaniami. Fascynujący jest fakt, że cerkiew, mimo trudnych losów i okresu dewastacji, przetrwała do naszych czasów, co czyni ją nie tylko zabytkiem, ale i symbolem kulturowym regionu.