Biała Piska

Biała Piska to gmina miejsko-wiejska w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, z siedzibą w Białej Piskiej. Początki miejscowości sięgają 1482 roku, kiedy to została założona nad strumieniem Gayle. W XIV wieku tereny te zasiedlili polscy osadnicy, a dzięki korzystnemu położeniu na szlaku handlowym, gmina zyskała na znaczeniu, zwłaszcza dzięki organizowanym jarmarkom bydła. W 1722 roku Biała Piska otrzymała prawa miejskie, a liczba jej mieszkańców wynosiła wówczas około 600. Gmina zajmuje powierzchnię 420,14 km², z czego 50% stanowią użytki rolne, a 40% użytki leśne. Mieszkańcy przeszli przez pewne zmiany demograficzne – w 2004 roku ich liczba wynosiła 12 287, a do końca 2019 roku spadła do 11 622. W gminie znajdują się liczne obszary chronione, w tym Obszar Chronionego Krajobrazu Wzgórz Dybowskich, Jezior Orzyckich oraz Puszczy i Jezior Piskich. Istnieją także tereny objęte systemem NATURA 2000, a konkretnie Ostoja Poligon Orzysz, oraz użytek ekologiczny Ostoje ptasie nad jeziorem Zdedy. W zakresie architektury, gmina szczyci się zabytkami takimi jak wieża ciśnień, budynek stacji kolejowej z przełomu XIX i XX wieku oraz kościół parafialny pw. świętego Andrzeja Boboli, zbudowany w latach 1756–1763, zaprojektowany przez znanego architekta Karola Fryderyka Schinkla. Gmina graniczy z takimi miejscowościami jak Ełk, Grabowo, Kolno, Orzysz, Pisz, Prostki i Szczuczyn, co podkreśla jej lokalne znaczenie w regionie. Ciekawostką jest, że Biała Piska, mimo niewielkiej liczby mieszkańców, zachowuje bogate tradycje kulturowe i historyczne, związane z rozwojem handlu i osadnictwa w dawnych czasach.