Parafia św. Antoniego Padewskiego w Niewodnicy Kościelnej

Parafia pw. św. Antoniego Padewskiego w Niewodnicy Kościelnej, należąca do dekanatu Białystok - Nowe Miasto w archidiecezji białostockiej, ma bogatą historię sięgającą 1596 roku, kiedy to została założona przez Andrzeja i Elżbietę Koryckich. Pierwotnie wybudowany drewniany kościół pod wezwaniem Trójcy Świętej był usytuowany na wzgórzu i charakteryzował się prostokątnym kształtem, dachem krytym słomą, a później gontem oraz kopułą z sygnaturką. W XVII wieku w kościele znajdował się ołtarz św. Antoniego, a pochówki odbywały się w murowanych podziemiach. W XIX wieku, z uwagi na zniszczenie pierwotnej budowli, ówczesny proboszcz ks. Antoni Dowbor uzyskał zgodę na budowę nowego kościoła, co zrealizowano w latach 1887-1889 pod kierunkiem architekta Romualda Lenczewskiego. Nowa świątynia została poświęcona 22 października 1889 roku, a jej wezwanie zmieniono na św. Antoniego z uwagi na kult tego świętego w parafii. Architektura nowego kościoła, stworzona z cegły, różniła się od pierwotnej drewnianej konstrukcji, podkreślając postęp technologiczny tamtej epoki. Parafia posiada także kaplice, m.in. kaplicę na cmentarzu z 1872 roku oraz kaplicę pw. Przemienienia Pańskiego w Koplanach, gdzie odprawiane są nabożeństwa. Parafia obejmuje wiernych z kilkunastu miejscowości, a jej życie religijne koncentruje się na Mszy Świętej organizowanej w dni powszednie i niedziele oraz odpustach, które mają miejsce 13 czerwca i w pierwszą niedzielę po 16 lipca. Parafia stanowi istotny element lokalnej społeczności, pielęgnując tradycje religijne i kulturowe regionu. Warto również zwrócić uwagę na to, że zarówno pierwotny kościół, jak i obecny, są nośnikami historii i tradycji, tworząc bogaty kontekst dla wiernych i mieszkańców okolicy.