Park Krajobrazowy Puszczy Knyszyńskiej

Park Krajobrazowy Puszczy Knyszyńskiej im. prof. Witolda Sławińskiego, położony w województwie podlaskim, zajmuje powierzchnię 72 860,17 ha, obejmując tereny gmin Janów, Sokółka, Knyszyn, Czarna Białostocka, Szudziałowo i innych. Park utworzono w 1988 roku, aby chronić bogate naturalne zespoły leśne i unikalne formy terenu, w tym morenowe pagórki i źródliska. Historia Puszczy Knyszyńskiej, mniej znanej niż Puszcza Białowieska, sięga do lat 70. XX wieku, kiedy utworzono pierwsze rezerwaty przyrody. W chwili powołania Parku był on największym parkiem krajobrazowym w Polsce. Rzeźba terenu została ukształtowana podczas zlodowacenia środkowopolskiego, charakteryzując się mozaiką geomorfologiczną, a krajobraz urozmaicają doliny rzek, w tym dolina Suprasi. Lasy stanowią 78% powierzchni parku i są w dużej mierze naturalne, z dominującymi borami sosnowymi oraz bogactwem starych drzew. Flora parku jest wyjątkowo bogata, obejmuje 843 gatunki roślin naczyniowych, w tym rzadkie gatunki, takie jak pióropusznik strusi czy rosiczka okrągło-listna. Fauna parku również się wyróżnia; występuje tu 153 gatunki ptaków oraz 5 gatunków gadów, w tym bocian czarny i żmija zygzakowata. W parku znajdują się również liczne rezerwaty przyrody, jak Kulikówka czy Starodrzew Szyndzielski, które podkreślają bioróżnorodność tego terenu. Puszcza Knyszyńska to miejsce nie tylko dla miłośników przyrody, ale także dla osób poszukujących spokoju i piękna natury w wyjątkowym krajobrazie.