Parafia Szymanów, erygowana w 1667 roku z inicjatywy Mikołaja Wiktoryna Grudzińskiego, ma bogatą historię sięgającą XV wieku. W 1444 roku Abraham Pawłowski podjął pierwsze próby stworzenia parafii, jednak fundacja nie doszła do skutku. Parafia była mała, składając się z dworu szlacheckiego oraz jednej wsi, a jej pierwszym proboszczem został ksiądz Jan Kazimierz Malicki. W XIX i XX wieku parafia przeszła znaczną rozbudowę dzięki architektonicznemu projektowi Konstanty Wojciechowskiego, który w latach 1893-1907 przekształcił kościół parafialny, dodając wieże, nawy boczne i nowy ołtarz główny z rzeźbą Jezusa Ukrzyżowanego. Wizerunek Matki Boskiej Szymanowskiej, datujący się na XVII wiek, jest cennym elementem kulturowym parafii. Obraz, choć niekoronowany, nosi wiele nazw i jest otaczany czcią. Znajdują się tu również ważne postacie związane z parafią, w tym święci, błogosławieni i słudzy boży, jak święty Maksymilian Kolbe czy błogosławiony Jan Paweł II. W 1776 roku, dzięki księżnej Barbarze Urszuli z Duninów Sanguszko, parafia powiększyła swoje terytorium, które obejmowało wiele pobliskich miejscowości. Parafia miała także swoje sanktuaria, takie jak względem Świętej Rodziny w Miedniewicach, które były prowadzone przez ojców reformackich. Na terenie parafii, od 1907 roku, funkcjonuje klasztor sióstr niepokalanek, znany z kultu Matki Bożej Jazłowieckiej. Parafia Szymanów nie tylko łączy aspekty architektoniczne, kulturowe i religijne, ale także jest świadkiem bogatej historii duchowej regionu.