Saska Kępa

Saska Kępa to malownicze osiedle w Warszawie, położone na prawym brzegu Wisły w dzielnicy Praga-Południe, które wyróżnia się bogatą historią, charakterystyczną architekturą i życiem kulturalnym. Historia dzielnicy sięga XIV wieku, kiedy to była częścią Solca, a jej nazwa zmieniała się wielokrotnie, związana z położeniem na rzece. W XVII wieku Kępa przyciągnęła osadników holenderskich, a w XVIII wieku król August III Sas docenił jej walory rekreacyjne, co przyczyniło się do nadania jej miana Saskiej Kępy. Architektura dzielnicy jest w przeważającej części willowa, z zachowanymi przykładami stylu międzywojennego i modernizmowi, co odzwierciedla ideę miasta-ogrodu. W okresie PRL-u wprowadzone zmiany urbanistyczne nie zatarły jednak charakteru dzielnicy, a po wojnie Saska Kępa była jedną z najmniej zniszczonych części miasta. Życie kulturalne na Saskiej Kępie ożywiały m.in. festiwale, koncerty, a także działalność artystyczna localnych twórców związanych z chrakteryzującym się różnorodnością stylem życia mieszkańców. Dzielnica jest również miejscem licznych rzeźb i tablic pamiątkowych honorujących znane postaci związane z jej historią. Ciekawostką jest, że Saska Kępa była świadkiem ewakuacji obywateli NRD w 1989 roku oraz planów organizacji wystaw światowych w XIX wieku, które jednak nie zostały zrealizowane. Obecnie Saska Kępa łączy w sobie funkcje mieszkaniowe, rekreacyjne i kulturalne, zachowując jednocześnie historyczny charakter i pełniąc rolę ważnego punktu na mapie Warszawy.