Mazowiecki Park Krajobrazowy

Mazowiecki Park Krajobrazowy im. Czesława Łaszka, utworzony w latach 1986–1988, zajmuje obszar 15 710 hektarów w południowo-wschodniej części Warszawy oraz gminach Otwock, Józefów i Karczew. Jest częścią Zielonego Pierścienia Warszawy, współtworzonego z Kampinoskim Parkiem Narodowym i Chojnowskim Parkiem Krajobrazowym. Projekt parku opracował mgr inż. arch. Bolesław Król, a podbudowę naukową zapewniły prace badawcze na warszawskiej SGGW. W 2001 roku nadał mu imię Czesława Łaszka, osoby ściśle związanej z ochroną przyrody. Park obejmuje lesiste pasmo, które jest pozostałością Puszczy Osieckiej z XVIII wieku, oraz fragmenty rzeki Świder i Mienia. Ponad 70% parku zajmują lasy, w tym bory iglaste, a bogactwo roślinne to ok. 1000 gatunków roślin naczyniowych, w tym 60 gatunków chronionych. Wśród drzew dominuje sosna zwyczajna, a w obszarach bagiennych rośnie brzoza niska. Fauna parku liczy około 260 gatunków kręgowców, w tym 50 gatunków ssaków, 170 ptaków, 5 gadów, 10 płazów i ponad 20 ryb. Największym ssakiem jest łoś, a ptakiem zagrożonym wyginięciem w skali świata – bielik. Na terenie parku utworzono szereg rezerwatów przyrody, takich jak rezerwat im. Króla Jana Sobieskiego oraz mszar Pogorzelski. Ponadto, wyznaczono 60 pomników przyrody, głównie znane są dęby, sosny i lipy, w tym lipa drobnolistna o obwodzie 6,8 m. Park jest nie tylko cennym obszarem przyrodniczym, ale również miejscem działalności ochronnej, w tym programów reintrodukcji zagrożonych gatunków jak żółw błotny czy sokół wędrowny. Ciekawostką jest, że w parku zidentyfikowano 170 gatunków ptaków, z których 140 lęgnie się tu, co czyni go znaczącym habitatem dla ptaków. Obszar parku przyciąga miłośników przyrody, turystów pieszych i rowerowych, oferując szereg atrakcji w pięknym naturalnym otoczeniu.