Park Krajobrazowy Pojezierze Łęczyńskie, usytuowany w województwie lubelskim, to obszar o powierzchni 11 816 ha, który jest częścią malowniczego Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego oraz Równiny Parczewskiej. Park składa się z dwóch części powiązanych wspólną otuliną o powierzchni 14 095 ha. Rzeźba terenu jest głównie równinna, z większym urozmaiceniem w południowej części, gdzie występują ozy i wydmy. W parku dominują liczne jeziora i stawy, w tym 20 jezior o różnym poziomie trofizacji, oraz torfowiska i mokradła. Wody Jeziora Brzeziczno to jeden z rezerwatów przyrody, a kolejne sześć jest projektowanych. Wartość przyrodnicza parku jest znaczna – na jego obszarze występują cenne rośliny, takie jak aldrowanda pęcherzykowata, żurawina błotna oraz rośliny owadożerne, w tym rosiczki. Lasy zajmują 32% powierzchni parku, zachowując fragmenty starodrzewu. Fauna parku obejmuje różnorodne gatunki, w tym ryby, płazy, gady oraz rzadkie ptaki drapieżne jak bielik i orlik krzykliwy. Ponadto, Park jest miejscem, w którym można spotkać ssaki takie jak bóbr, wydra oraz wilk szary. W aspekcie kulturowym, na terenie parku znajdują się istotne pomniki kultury, w tym murowana cerkiew z XIX wieku w Dratowie oraz późnobarokowy kościół z XVIII wieku w Ostrowie Lubelskim. Zespół dworsko-parkowy w Kaniwoli także świadczy o bogatej historii regionu. Park, ze swoją unikalną przyrodą oraz dziedzictwem kulturowym, stanowi cenny obszar do ochrony i badań, jednocześnie przyciągając turystów zainteresowanych przyrodą, historią i architekturą.