Piszczac

Gmina Piszczac, położona w województwie lubelskim, powstała w 1870 roku z przekształcenia miasta Piszczac w gminę wiejską. Historia gminy jest ściśle związana z dziejami regionu, z przekształceniami administracyjnymi oraz przynależnością do różnych guberni. W okresie międzywojennym gmina liczyła 3123 mieszkańców i obejmowała 13 miejscowości. Po wojnie zachowała swoją strukturę administracyjną, a ponowne utworzenie gminy miało miejsce w 1973 roku. Z powierzchnią 169,92 km², gmina składa się głównie z użytków rolnych (68%) oraz leśnych (24%). Gospodarka opiera się na rolnictwie, z wieloma mieszkańcami pracującymi również w transporcie i logistyce w związku z bliskością do granicy oraz magistrali kolejowej Berlin-Moskwa. Gmina Piszczac jest bogata w zabytki architektury sakralnej, w tym drewniane cerkwie unickie oraz prawosławne, które odgrywają istotną rolę w dziedzictwie kulturowym. Wśród nich wyróżniają się cerkiew w Kościeniewiczach oraz kaplica cmentarna w Piszczacu. Na terenie gminy znajduje się także XVIII-wieczny dwór w Zalutyniu oraz zabytkowa stacja kolejowa w Chotyłowie. Oprócz bogatego dziedzictwa architektonicznego, gmina Piszczac przyciąga turystów pięknym, poleskim krajobrazem – równinami z rzeczkami i lasami, co sprzyja pieszym i rowerowym wycieczkom. Ciekawostką jest, że wiele lokalnych zabytków unickiej architektury przetrwało dzięki adaptacji na kościoły rzymskokatolickie, co świadczy o historycznym i kulturalnym dziedzictwie regionu. Współczesna gmina dostrzega potencjał w rozwoju wymiany towarowej z Wschodem, co może wpłynąć na przyszły rozwój lokalnej gospodarki. Obecnie w gminie żyje około 7612 osób, a administracyjnie składa się z licznych sołectw, w tym Piszczac i Połoski, tworzących dynamiczną wspólnotę lokalną.