Kościół Matki Boskiej Różańcowej w Ortelu Królewskim

Kościół Matki Boskiej Różańcowej w Ortelu Królewskim to rzymskokatolicki kościół parafialny, który ma bogatą historię sięgającą 1660 roku. Początkowo istniała tu cerkiew unicka, która w 1875 roku przeszła pod jurysdykcję Kościoła prawosławnego. Po I wojnie światowej, w 1922 roku, został przejęty przez Kościół rzymskokatolicki i rekoncyliowany. Architektura tego drewnianego obiektu zratębu, stworzona w tradycji regionalnej, charakteryzuje się orientowanym układem, oszalowaniem oraz konstrukcją na jaskółczy ogon. Główna część kościoła to prostopadłościenna nawa z węższym prezbiterium, obie przykryte czterospadowym dachem. Kontrowersyjnym, lecz efektownym elementem jest sygnaturka w formie cebulastej kopułki oraz dwukondygnacyjna wieża-dzwonnica kwadratowa z kopułką na szczycie. Wewnątrz kościoła zachowały się barokowe i rokokowe ołtarze, a po remoncie w 1994 roku odkryto zabytkowe malowidła unickie z 1720 roku na łuku tęczowym prezbiterium. Historia kościoła jest istotnym elementem kulturalnym dla lokalnej społeczności, a także cennym przykładem architektury sakralnej regionu. Ciekawostką jest, że przy świątyni znajduje się cmentarz rzymskokatolicki, który wcześniej służył także jako cmentarz unicki i prawosławny, stanowiący świadectwo wielowiekowej historii religijnej miejsca. Inskrypcja fundacyjna cerkwi, która przetrwała do dzisiaj, to istotny element świadczący o jej dawnym przeznaczeniu, nadający dodatkową wartość historyczną temu obiektowi. Kościół Matki Boskiej Różańcowej nie tylko pełni funkcję religijną, ale również jest ważnym punktem w przestrzeni kulturowej i społecznej Ortelu Królewskiego.