Motycz to malownicza wieś w województwie lubelskim, znana z bogatej historii sięgającej VII wieku, kiedy to była częścią głównego szlaku handlowego na Ruś. Pierwsza pisemna wzmianka o miejscowości pochodzi z 1317 roku. Architektonicznie wieś wyróżniała się barokowym drewnianym kościołem z XVIII wieku, który spłonął w 1994 roku. Obecnie znajduje się tu nowa świątynia, a zabytkowy zespół stacji kolejowej jest wpisany do rejestru zabytków. Motycz ma zróżnicowany krajobraz, wzniesiony na pagórkach, z dolinami i wąwozami, co sprawia, że teren jest atrakcyjny turystycznie. W granicach wsi znajdują się również źródła Ciemięgi oraz drzewostan olszowy. Kultura Motycza odzwierciedla złożoność lokalnych tradycji, z charakterystycznymi gwarą i imionami, które są mieszanką różnych wpływów. W społeczności wiejskiej dominują tradycje rolnictwa i sadownictwa, z czynnymi fermami i chłodnią fruitową. Motycz jest również miejscem opieki zdrowotnej, z publiczną przychodnią i innymi usługami. Historia miejscowości jest pełna opowieści i legend, w tym o grodzisku zwanym „Bębnem”, które było ważnym punktem obronnym w przeszłości. W XIX wieku Motycz stał się miejscem dobrze prosperującym z rozwojem rzemiosła i handlu, jednak znacząco wpłynęła na niego II wojna światowa. Po wojnie rozwinęła się nowoczesna infrastruktura oraz życie kulturalne, z działalnością szkoły, biblioteką i organizacją wydarzeń lokalnych, takich jak Dzień Seniora. W regionie natomiast żyją osobistości związane z historią, jak żołnierze Armii Krajowej czy lokalni politycy i artyści. Motycz to więc wieś o bogatym dziedzictwie kulturowym, historycznym i przyrodniczym, która wciąż przechowuje swoje tradycje i dynamicznie się rozwija.