Sulejów to miasto w powiecie piotrkowskim, w województwie łódzkim, położone nad rzeką Pilicą. Zostało założone przy przeprawie przez Pilicę i rozwijało się dzięki opactwu cysterskiemu, które powstało w XII wieku. W XIII wieku Sulejów uzyskał prawa miejskie, a jego historia była związana z wydarzeniami ważnymi dla Polski, jak wiec w 1318 roku, na którym podjęto decyzję o wznowieniu Królestwa Polskiego. Miasto przeszło przez wiele okresów świetności i upadków, zniszczeń wojennych oraz rozwoju, w tym w przemyśle wapienniczym, który stał się jego głównym rzemiosłem. Sulejów słynął z wydobycia i wypalania wapna, co przyczyniło się do wzrostu liczby mieszkańców oraz rozwoju transportu, w tym budowy wąskotorowej linii kolejowej. Architektonicznie, Sulejów wyróżnia się zespołem klasztornym opactwa cysterskiego, który jest jednym z najlepiej zachowanych w Polsce, z piękną bazyliką pw. św. Tomasza z XIII wieku oraz późnoromańskim kapitularzem. Inne zabytki to arsenał z basztą Opacką, gmachy klasztorne, baszty obronne oraz kościoły, w tym parafialny pw. św. Floriana. Sulejów ma także bogate walory turystyczne, oferując trasy spacerowe wzdłuż Pilicy. W mieście aktywnie funkcjonują wspólnoty wyznaniowe, zdominowane przez Kościół rzymskokatolicki. Współpraca międzynarodowa miasta obejmuje partnerstwa z Tišnovem, Heves i Slawutą. Mimo zniszczeń II wojny światowej, Sulejów został odbudowany i kontynuuje rozwój, przyciągając turystów zainteresowanych historią, architekturą i przemysłem wapienniczym.