Ludwikowice Kłodzkie to wieś łańcuchowa położona w województwie dolnośląskim, na granicy Wzgórz Włodzickich i Wzgórz Wyrębińskich, wzdłuż rzeki Włodzicy. Wieś ma bogatą historię sięgającą co najmniej 1352 roku, a jej rozwój przyspieszył w XVIII wieku dzięki rozwojowi tkactwa i wydobycia węgla. W XIX wieku górnictwo stało się głównym źródłem utrzymania mieszkańców, a powstanie linii kolejowej w 1880 roku przyczyniło się do dalszego rozwoju. W Ludwikowicach Kłodzkich znajdują się ważne zabytki, takie jak barokowy kościół św. Michała Archanioła z XVIII wieku, ewangelicki kościół pw. Błogosławieństwa Pańskiego, obecnie Muzeum Ziemi Sowiogórskiej, oraz willa z apteką z 1904 roku. Warto również wspomnieć o ruinach dawnego młyna i wiadukcie kolejowym z XIX wieku. Ludwikowice Kłodzkie były również miejscem tragicznych wydarzeń, takich jak katastrofa w kopalni Wenceslaus w 1930 roku, gdzie zginęło 151 górników. W czasach II wojny światowej wieś stała się miejscem obozu koncentracyjnego dla Żydów, a po wojnie utworzono tu Wojskowy Batalion Górniczy, w którym przymusowo służyli przeciwnicy polityczni. Kulturowo, miejscowość była znana jako "Mała Palestine", z aktywną społecznością żydowską w latach tuż po wojnie. Dziś wieś przyciąga turystów, oferując szlaki turystyczne oraz dogodny transport kolejowy i autobusowy. Nazwa Ludwikowice Kłodzkie, nawiązująca do pierwotnej niemieckiej, pojawiła się po 1945 roku, zachowując lokalne dziedzictwo. Ludwikowice Kłodzkie są jedną z większych miejscowości w regionie, a ich historia i zabytki przyciągają uwagę turystów oraz historyków.