Stary Zamek w Żywcu

Stary Zamek w Żywcu, wzniesiony najprawdopodobniej w XV wieku, jest jednym z istotnych zabytków tego regionu. Początkowo związany był z książętami oświęcimskimi lub Mikołajem Strzałą, a jego pierwsze umocnienia mogły powstać w wyniku zburzenia fortecy Komorowskich. Mimo że pierwotne badania przypisywały powstanie zamku do lat 70. XV wieku, odkrycia archeologiczne wskazują, że może on być starszy. W 1465 roku zamek przeszedł na własność króla Kazimierza, a wkrótce potem stał się siedzibą rodu Komorowskich, którzy przystąpili do jego rozbudowy w latach 70. XV wieku. W XVI wieku zamek przeszedł przez kilka faz rozbudowy, w tym przebudowę w stylu renesansowym, co nadało mu reprezentacyjny charakter. Współczesne badania wydobyły na światło dzienne różne elementy architektury zamku, takie jak arkadowy dziedziniec czy dwukondygnacyjne wieże. W XVII wieku zamek został splądrowany, a w XVIII wieku rozbudowany przez rodzinę Wielopolskich, która wprowadziła nowe ułatwienia w postaci stajni, parku i nowego skrzydła. W XIX wieku zamek przeszedł na własność Habsburgów, a po pożarze w 1870 roku przeszedł gruntowną renowację. W XX wieku zamek stał się siedzibą różnych instytucji, a od 2005 roku mieści Muzeum Miejskie w Żywcu. Eksponowane tam zbiory, w tym etnograficzne, są ważnym elementem kultury lokalnej. W 2008/2009 roku archeolodzy odkryli fundamenty jednej z zburzonych wież, a w 2014 roku przedstawiciele rodu Habsburgów zrezygnowali z roszczeń do zamku. Zamek w Żywcu to nie tylko przykład ciekawej architektury, ale również miejsce o bogatej historii, które od wieków przyciąga turystów i miłośników kultury.