Schronisko PTTK na Hali Miziowej

Schronisko PTTK na Hali Miziowej, usytuowane na wysokości 1274 m n.p.m. na stokach Pilska, jest jednym z ważniejszych punktów w Beskidzie Żywieckim, zwłaszcza dla turystów korzystających z Głównego Szlaku Beskidzkiego. Jego historia sięga początków XX wieku, kiedy to z inicjatywy Kazimierza Sosnowskiego w 1912 roku zaczęto rozważać budowę obiektu. Wybuch I wojny światowej uniemożliwił realizację tych planów, ale w 1927 roku Oddział Babiogórski Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego podjął decyzję o budowie schroniska, które oficjalnie otwarto 20 lipca 1930 roku. Był to piętrowy, drewniany budynek w stylu góralskim, charakteryzujący się przeszkloną werandą, z panoramicznym widokiem na Beskid Żywiecki. Schronisko dysponowało 125 miejscami noclegowymi latem i 60 zimą. W 1936 roku wprowadzono wiele udogodnień, takich jak turbina wodna, linia telefoniczna, a nawet pośrednictwo pocztowe. Po II wojnie światowej schronisko przeszło w ręce Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, które zorganizowało tam bufet. Niestety, w 1953 roku budynek spłonął, a pożar zniszczył większość obiektu, który jednak nie został odbudowany w pierwotnej formie. Zamiast tego, powstała tymczasowa infrastruktura, która przetrwała wiele lat. Dopiero w 1989 roku przystąpiono do budowy nowego obiektu, który został otwarty w 2003 roku. Dziesięć lat później, w grudniu 2018 roku, spaliła się pozostała część starego schroniska. Obecnie schronisko oferuje 90 miejsc noclegowych w różnych konfiguracjach, restaurację, bar oraz salę konferencyjną. W okolicy znajdują się także wyciągi narciarskie i stacja GOPR. Schronisko na Hali Miziowej łączy tradycję z nowoczesnością, stanowiąc ważny element kulturowego krajobrazu Beskidów, a jego bogata historia przyciąga miłośników górskich wędrówek oraz entuzjastów turystyki.