Park im. Tadeusza Kościuszki w Katowicach

Park im. Tadeusza Kościuszki w Katowicach, o powierzchni 72 ha, jest największym terenem parkowym w granicach administracyjnych miasta. Jego historia sięga 1888 roku, kiedy to rozpoczęto zagospodarowywanie podmiejskiego lasku. W latach 1894-1895 przekształcono go w Süd Park, tworząc parkowe ścieżki i zwiększając powierzchnię zieleni. Kluczowym elementem parku była Wieża Bismarcka wzniesiona w 1903 roku, która została później przemianowana na wieżę widokową i ostatecznie zburzona w 1934 roku. W latach 20. XX wieku park zyskał imię Tadeusza Kościuszki, a także medalion z jego portretem na Wieży Bismarcka. W tym okresie park stał się popularnym miejscem wypoczynkowym, przyciągającym tłumy mieszkańców. W latach międzywojennych dodano liczne alejki oraz roślinność, w tym rododendrony. Planowano również stworzenie zwierzyńca, a latem 1929 roku park odwiedzało codziennie do 30 000 osób. W parku odbywały się różne wydarzenia, a w jego obrębie znajdowały się atrakcje takie jak staw z ptakami i zagrody z dzikimi zwierzętami. W 1939 roku w parku miała miejsce mityczna obrona Katowic przez harcerzy, co zostało później podważone przez badaczy. W 1996 roku w okolicy parku odkryto jedyne współczesne stanowisko osadnicze gołego. W parku znajdują się liczne atrakcje architektoniczne i kulturowe, w tym Kościół św. Michała Archanioła, pomniki, wieża spadochronowa, bulodrom oraz galeria rzeźby plenerowej z dziełami lokalnych artystów. Park, stylizowany na angielski, wyróżnia się ścieżkami obsadzonymi różami i różnorodnymi gatunkami drzew, w tym brzozami, sosnami oraz gatunkami obcymi. Po zmroku park rozświetlają stylowe latarnie, co sprawia, że jest to miejsce chętnie odwiedzane zarówno w dzień, jak i wieczorem.