Murcki, będące częścią Katowic, to dzielnica o bogatej historii, architekturze i kulturze. Pochodzenie nazwy związane jest z etnolektem śląskim, oznaczającym ludzi brudnych, co ma swoje korzenie w legendzie o dzieciach bawiących się węgielkami. Obszar ten zyskał znaczenie dzięki wydobyciu węgla kamiennego, a najstarsza kopalnia „Emanuelssegen” powstała w 1769 roku. W XIX wieku Murcki zaczęły się rozwijać, szczególnie po budowie bocznicy kolejowej w 1852 roku. Architektura w Murckach jest zróżnicowana, reprezentująca styl wczesnego modernizmu z detalami eklektycznymi, a osiedla budowano głównie dla górników, co wpłynęło na charakterystyczny układ zabudowy. W centrum dzielnicy znajduje się pl. Jana Kasprowicza, który pełni rolę społecznego punktu spotkań. Współcześnie Murcki są wyjątkowo zalesione (86% powierzchni), co czyni je jedną z najzielonych dzielnic Katowic. Kultura w regionie rozwijała się od początku XX wieku, z inicjatywami takimi jak Towarzystwo Śpiewu czy orkiestra dęta przy kopalni „Murcki”. Działalność artystyczna trwa do dziś, m.in. w Miejskim Domu Kultury „Południe”, który organizuje różnorodne zajęcia. Dzielnica jest dobrze skomunikowana z sąsiednimi miastami, a ożywiony transport zbiorowy łączy ją z innymi częściami aglomeracji. Ciekawostką są również liczne szlaki turystyczne przebiegające przez Murcki, oferujące mieszkańcom i turystom możliwość odkrywania lokalnej przyrody. W bogatej historii Murcek warto również wspomnieć o ich przemianach administracyjnych - od osady wydobywczej do samodzielnego miasta w latach 1967-1975. To wszystko sprawia, że Murcki to miejsce o unikalnym charakterze, łączące industrialne dziedzictwo z dzisiejszym życiem społecznym i kulturalnym.