Park w Żywcu

Park Zamkowy w Żywcu to zabytkowy obiekt o bogatej historii, sięgającej początku XVIII wieku. Został założony w 1712 roku z inicjatywy rodziny Wielopolskich, sąsiadując z zamkiem żywieckim. Jego pierwotny układ architektoniczny nawiązywał do włoskich ogrodów, z regularnymi kwaterami i alejkami przecinającymi się pod kątem prostym. W parku znajdowały się również takie elementy jak oranżeria z 1715 roku czy fontanna z 1720 roku, a architekturę ogrodową reprezentował Domek Chiński, zbudowany w stylu ośmioboku, z herbem Wielopolskich. W XIX wieku, pod kierownictwem Adama Wielopolskiego i ogrodnika Jana Merka, park przeszedł znaczną transformację. W 1838 roku został przekazany Habsburgom, którzy rozszerzyli jego areał. Na przełomie XIX i XX wieku oraz w latach 30. XX wieku wprowadzono liczne dekoracyjne elementy w stylu angielskim, a park zyskał nowe formy, takie jak polana widokowa, basen z fontanną czy rozarium. W 2007 roku uruchomiono stajnię miejską z mini-zoo, a w 2009 roku park oraz Pałac Habsburgów przeszły rewitalizację. W kolejnych latach otwarto Park Miniatur oraz odsłonięto ławeczkę Alicji Habsburg. Interesującym wydarzeniem było zasadzenie dębu „Tadeusz” w 2023 roku, upamiętniającego Tadeusza Jänicha. W październiku 2023 roku rozpoczęła się budowa tężni solankowej, która została uruchomiona w kwietniu 2024. Park Zamkowy stanowi ważny element kulturowy i historyczny regionu, będąc miejscem spacerów oraz wydarzeń, które łączą mieszkańców z ich dziedzictwem.