Zajezdnia Golęcin, założona w 1898 roku, jest najstarszą czynnie funkcjonującą zajezdnią tramwajową w Szczecinie, położoną przy ul. Wiszesława na osiedlu Golęcino-Gocław. Początkowo pełniła funkcję bazy dla tramwajów elektrycznych, zastępując wcześniejszą zajezdnię konną. W 1907 roku przeprowadzono rozbudowę, aby sprostać rosnącemu zapotrzebowaniu na tabor, a kolejne modernizacje miały miejsce w 1926 roku oraz po II wojnie światowej. Konflikty zbrojne wpłynęły na funkcjonowanie zajezdni, która w 1945 roku została odcięta od reszty sieci tramwajowej. Znana była z trudnych warunków transportowych i z wprowadzenia przesiadek, co nadawało temu miejscu mroczny charakter, określany mianem „Dolina śmierci”. W kolejnych latach zajezdnia była przedmiotem wielu projektów modernizacyjnych, a w latach 70. i 90. XX wieku dodatkowo wzbogacona o nowe torowiska oraz hale naprawcze. Tabor tramwajowy w Golęcinie zmieniał się na przestrzeni lat, wprowadzając nowoczesne wagony, w tym unikalne w kraju modele 105Np. Aktualnie zajezdnia obsługuje linie tramwajowe 1, 2, 3, 5, 6, 11 i 12. Ciekawostką jest, że Golęcin stał się miejscem nowoczesnych działań informatycznych, zainstalowano tam autokomputery oraz systemy zarządzania, co wpisuje zajezdnię w rozwój technologii transportu miejskiego. Zmiany te, w połączeniu z bogatą historią zajezdni, tworzą interesujące połączenie tradycji i nowoczesności w systemie komunikacyjnym miasta.