Baszta Tkaczy w Stargardzie

Baszta Tkaczy, znana także jako Baszta Lodowa, to jeden z ważniejszych zabytków Stargardu, wzniesiona w połowie XV wieku. Ma wysokość 31 m i charakteryzuje się cylindrycznym kształtem osadzonym na kwadratowej podstawie. Górna część baszty wyposażona jest w krenelaż oraz ceglasty stożek. Jej elewacja zdobiona jest glazurowaną cegłą, ułożoną w szachownicę i romby. We wnętrzu baszty znajduje się loch więzienny, a całość dzieli się na osiem poziomów, które były przystosowane do obrony i obserwacji. W XIX wieku planowano rozbiórkę baszty w związku z urbanizacją, jednak dzięki wysiłkom lokalnych entuzjastów, udało się zachować ten cenny element obwarowań miasta. W latach 1992-1993 przeprowadzono remont baszty, a w 2006 roku wpisano ją do Europejskiego Szlaku Gotyku Ceglanego. Jej nazwa odnosi się do roli cechu tkaczy w obronie murów miasta, a druga nazwa, Lodowa, związana jest z jej wykorzystaniem jako magazyn lodu od XVIII wieku. Baszta Tkaczy, wraz z kolegiatą Mariacką i innymi murami obronnymi, została uznana za pomnik historii w 2010 roku.