Baszta Morze Czerwone

Baszta Morze Czerwone w Stargardzie to gotycka budowla obronna, zlokalizowana na Starym Mieście, przy skrzyżowaniu ulic Warownej i W. Łokietka. Została wzniesiona w II połowie XIV wieku, osiągając wysokość 34 m. Stanowi jedno z najważniejszych osiągnięć średniowiecznej architektury obronnej w regionie Pomorza. Baszta, wraz z kolegiatą Mariacką i murami obronnymi, została uznana za pomnik historii na mocy rozporządzenia Prezydenta RP w 2010 roku. Jej nazwa "Morze Czerwone" wywodzi się z legend związanych z wojną trzydziestoletnią oraz krwawymi wydarzeniami, które miały miejsce w jej pobliżu, choć bardziej prawdopodobne jest, że nawiązuje do rdzawych mokradeł otaczających tę lokalizację. Architektonicznie, baszta posiada prostokątny cokół z kamienia oraz cylindryczny trzon z cegły. Jej elewację zdobią dekoracyjne romby, a wewnątrz można znaleźć osiem poziomów z okienkami do obserwacji i ostrzału, których rozstaw tworzy charakterystyczny wzór szachownicy. Na szczycie budowli znajduje się ośmioboczny ostrosłup. Do czasów współczesnych przetrwały również ślady po lochu więziennym oraz platforma do ustawiania armat, co świadczy o jej militarystycznej funkcji. Baszta udostępniana jest turystom, co czyni ją atrakcyjną częścią dziedzictwa Stargardu i ważnym punktem w historii regionu.