Kościół św. Gertrudy w Darłowie

Kościół św. Gertrudy w Darłowie, położony na dawnym Przedmieściu Słupskim, to zabytkowa świątynia rzymskokatolicka, pierwotnie pełniąca funkcję kaplicy cmentarnej. Budowla ceglana, nieotynkowana, może mieć swoje korzenie w I połowie XV wieku, z możliwymi wpływami skandynawskimi lub angielskimi. Brak jednoznacznych dowodów co do jej fundacji, które uległy zniszczeniu w pożarze Darłowa w 1722 roku, sprawia, że wiele teorii na temat jej budowy, w tym autorstwa Eryka Pomorskiego, pozostaje spekulacyjnych. Najstarsza wzmianka o kościele pochodzi z 1497 roku, związana z legendą o księżniczce Gertrudzie, która obiecała fundację kaplicy po ocaleniu z tsunami. Po II wojnie światowej kościół był wykorzystywany do odprawiania mszy dla osadników, a z biegiem lat popadał w ruinę, aż do gruntownego remontu w latach 60. XX wieku. Od 1990 roku, po erygowaniu parafii, kościół przeszedł renowację, ujawniając bogate polichromie z XIX i XX wieku. Architektonicznie, kaplica ma kształt sześcioboku z dwunastobocznym obejściem, podpartym gontowym dachem z wieżyczką. Wnętrze zdobi gwiaździste sklepienie oraz bogato zdobione empory z XVII i XVIII wieku. Warto też zaznaczyć, że kościół pełnił istotną rolę w lokalnej historii, odzwierciedlając zarówno katolicką duchowość, jak i architektoniczne dziedzictwo regionu. Ciekawostką jest wytrwałe utrzymywanie jego zabytkowego charakteru i funkcji cmentarnej, co czyni go unikalnym miejscem na mapie kulturowej Darłowa.