Kościół Przemienienia Pańskiego w Mielnie to gotycka świątynia z XV wieku, będąca parafią w dekanacie Mielno, diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Położony około 750 m od Bałtyku, kościół stoi na wzniesieniu, co może świadczyć o jego dawnych funktach obronnych. Wzniesiony z cegły i kamienia polnego, zachowuje elementy gotyckie, a jego architektura charakteryzuje się jednonawowym układem oraz przyległym prezbiterium. Wieża z XVI wieku, masywna i pokryta miedzianym dachem, podkreśla obronny charakter budowli. Wnętrze wykończono w stylu barokowym i neogotyckim, co widać w ambonie oraz witrażach. Wśród elementów wystroju można znaleźć dwa dzwony, neobarokowy obraz Wniebowstąpienia oraz nowoczesne witraże przedstawiające tajemnice różańcowe. Przy kościele znajduje się cmentarz, na którym ostatni pochówek miał miejsce w 2002 roku. W ciągu ostatnich dekad przeprowadzono wiele prac konserwatorskich, w tym montaż nowego dachu oraz systemu ogrzewania, co przyczyniło się do lepszego zachowania tego zabytkowego obiektu. Kościół jest przykładem typowego wiejskiego kościoła ceglano-kamiennego strefy południowego wybrzeża Bałtyku, niosąc ze sobą nie tylko wartość historyczną, ale także kulturowe dziedzictwo regionu. Ciekawostką jest obecność kamieni młyńskich w wystroju wieży, symbolizujących szacunek dla chleba. Kościół w Mielnie łączy w sobie funkcje sakralne, historyczne i kulturalne, będąc ważnym punktem na mapie lokalnych tradycji i religijności.