Podjuchy

Podjuchy, dawniej niem. Podejuch, to część Szczecina położona na Prawobrzeżu, która przez krótki czas była samodzielnym miastem w latach 1945–1948. Osiedle leży pomiędzy rzeką Regalica a autostradą A6, przy drodze krajowej nr 31. Historia Podjuch sięga mezolitu, a pierwsze pisane wzmianki pojawiły się w XII wieku, gdy wieś weszła w posiadanie miasta Szczecin. W XVI wieku przeszła w ręce Szpitala Św. Ducha. Osada rozwijała się głównie jako miejscowość rolnicza, z uprawami żyta, pszenicy, buraków cukrowych oraz hodowlą bydła. W XIX wieku nastąpił rozwój przemysłu, gdyż w 1834 roku powstała fabryka wyrobów ogniotrwałych, a także wapienniki i cegielnie. Pod koniec XIX wieku rolnictwo zaczęło zanikać, a miejscowość przekształciła się w ośrodek przemysłowy. W latach 30. XX wieku Podjuchy przeżywały okres największego rozkwitu, z realizacją dużych inwestycji rządowych, takich jak koszary i nowe połączenia komunikacyjne. Po II wojnie światowej, w wyniku walk, zabudowa osiedla została znacznie zniszczona, co doprowadziło do chwilowego przekształcenia Podjuch w samodzielne miasto. W latach 50. rozpoczęto powolną odbudowę infrastruktury, głównie mieszkalnej. Obecnie Podjuchy dzielą się na dwie części: historyczną, z resztkami średniowiecznej zabudowy, oraz nowoczesną, z willami na stokach Gór Bukowych. Osiedle charakteryzuje się domami jednorodzinnymi, koszarami wojskowymi oraz obecnością Parku Leśnego Zdroje. Podjuchy mają dobrze rozwiniętą komunikację, w tym pięć linii autobusowych oraz stację kolejową. Od 1990 roku działają tu lokalne władze samorządowe, a Rada Osiedla Podjuchy składa się z 15 członków. W 2016 roku osiedle zamieszkiwało 8606 osób.