Łobez, znany niemiecko jako Labes, to miasto położone w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, nad rzeką Regą. Historia Łobza sięga wczesnego średniowiecza, kiedy to powstał gród obronny Pomorzan. Miasto uzyskało prawa miejskie w 1275 roku z woli rodu Borków, któremu przypisuje się wiele historycznych wydarzeń związanych z Łobziem. W XIV wieku łobską społeczność zarządzał burmistrz i rada miejska, a miasto otoczone było murami, które przetrwały do XVIII wieku. Zabytkowe budynki, takie jak kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz domy ryglowe z XVIII i XIX wieku, podkreślają architektoniczne bogactwo miasta. Łobez jest również znany z Łobeskiego Kopca i Pomnika Rolanda, które poświęcone są mieszkańcom poległym w I wojnie światowej, oraz Pomorskiej Stadniny Koni, w której hodowano znane na Pomorzu białe konie. Miasto ma swoje tradycje kulturalne, jak "Łobeska Baba Wielkanocna" oraz Łobziuki, imprezę promującą lokalną sztukę i twórczość. W Łobzie znajdują się liczne kluby sportowe, a historia sportu w mieście sięga XIX wieku, kiedy powstały pierwsze stowarzyszenia sportowe. Łobez doświadczył znacznego zniszczenia podczas II wojny światowej, kiedy to miasto zostało zajęte w marcu 1945 roku przez Armię Czerwoną. Po wojnie ludność niemiecka została wysiedlona, a miasto zostało zasiedlone przez Polaków oraz inne grupy etniczne, co miało znaczący wpływ na demografię i kulturę regionu. Współcześnie Łobez jest ważnym ośrodkiem lokalnym z aktywnym życiem kulturalnym, sportowym i edukacyjnym, posiadającym bogatą historię i różnorodność przyrodniczą, co czyni go atrakcyjnym miejscem do odwiedzenia.