Latarnia Morska Niechorze

Latarnia Morska w Niechorzu, położona na klifowym brzegu Bałtyku w województwie zachodniopomorskim, została uruchomiona 1 grudnia 1866 roku. Jej wieża, wznosząca się na 45 m wysokości, wykonana jest z jasnożółtej cegły i ma czworokątny kształt u dołu, przechodzący w ośmiokątny u góry. Została ozdobiona lizenkami z cegły czerwonej i czarno glazurowanej, a jej szczyt wieńczy taras widokowy. Latarnia spełnia ważną rolę w monitorowaniu ruchu statków na Bałtyku, będąc częścią systemu AIS-PL projektu HELCOM. Historia latarni jest burzliwa; w 1945 roku uszkodził ją pocisk artyleryjski, a w latach 1948 i 1997 przebiegały jej istotne odbudowy i renowacje, co pomogło zachować jej architektoniczną i historyczną wartość. W 2000 roku przeprowadzono remont, który poprawił warunki życia latarników. Latarnia została wpisana do rejestru zabytków w 1997 roku, a w 2023 roku odrestaurowano jej wieżę, co objęło odnowienie tynków i cegieł. W 2023 roku odsłonięto także pomnik latarnika, upamiętniający wszystkich, którzy pracowali w tej ważnej instytucji. Latarnia stała się także częścią lokalnej kultury; w filmie „Beata” z 1964 roku, w reżyserii Anny Sokołowskiej, oraz na okładce książki Agnieszki Krawczyk „Lato wśród wydm”. Latarnia umieszczona jest na polskim znaczku pocztowym, co dodatkowo podkreśla jej znaczenie kulturowe. W pobliżu biegnie szlak turystyczny E9 Szlak Nadmorski, co sprawia, że jest to istotny punkt dla turystów zwiedzających region rewalski. Ciekawe jest, że jako jedna z kilku latarni na polskim wybrzeżu Bałtyku, odgrywa kluczową rolę w turystyce i nawigacji, a jej malownicze położenie oraz otoczenie czynią ją atrakcyjnym miejscem do odwiedzenia.