Stare Zoo w Poznaniu

Stare Zoo w Poznaniu, założone w 1871 roku, jest jednym z najstarszych ogrodów zoologicznych w Polsce i na świecie. Znajduje się na Jeżycach, na obszarze 5,24 ha i stanowi integralną część z Nowym Zoo. Jako jedyny polski ogród zoologiczny działa nieprzerwanie od swojego powstania, co czyni go najstarszą tego typu placówką w kraju. Architektonicznie wyróżnia się zabytkowymi budowlami, takimi jak Grota, Stara Lwiarnia (obecnie Muzeum Historii Zoo i Lwa), Pawilon Małp oraz Stara Ptaszarnia, w której prezentowane są różnorodne gatunki małp. Wiele z tych obiektów, jak Grota wybudowana w 1906 roku, jest przykładem architektury wiwaryjnej, wpisanej do rejestru zabytków. Historia zoo sięga lat 70. XIX wieku, kiedy to niewielka menażeria powstała z inicjatywy kręglarzy, którzy ofiarowali zwierzęta na 50. urodziny prezesa. W 1883 Robert Jaeckel, pierwszy dyrektor, przyczynił się do rozwoju ogrodu, wprowadzając nowe gatunki zwierząt i organizując wydarzenia kulturalne. Po I wojnie światowej i trudnych latach wojennych, w 1919 roku dyrektor Bolesław Cylkowski odbudował zoo, które zyskało na popularności dzięki wystawom i wprowadzeniu nowych zwierząt. Stare Zoo było świadkiem wielu tragicznych wydarzeń podczas II wojny światowej, po której pozostawało w ruinie. Współczesne Stare Zoo, otwarte jako park publiczny w 2009 roku, koncentruje się na gatunkach udomowionych i egzotycznych, takich jak kuce szetlandzkie oraz lemury. W 2012 roku powstał Pawilon Zwierząt Zmiennocieplnych, który eksponuje gady, płazy i ryby. Muzeum Historii Zoo i Lwa, otwarte w 2022 roku, przybliża historię ogrodu, a ciekawe historyczne osiągnięcia, takie jak hodowla papug ararauna czy żółwi promienistych, podkreślają jego znaczenie w ochronie gatunków. W zoo kręcono również film "Hiszpanka", co świadczy o jego kulturalnym znaczeniu.