Arboretum w Zielonce

Arboretum w Zielonce, położone w Puszczy Zielonce na północny wschód od Poznania, zostało utworzone w 1979 roku z inicjatywy prof. dr. hab. Jana Meixnera, dziekana Wydziału Leśnego Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Arboretum zajmuje 86 ha, w tym 23 ha parku dendrologiczno-krajobrazowego oraz 63 ha arboretum drzewostanowego. Na jego terenie zgromadzono około 1100 gatunków i odmian drzew oraz krzewów, a także zinwentaryzowano 560 gatunków roślin zielnych. W kolekcji znajdują się rośliny wodne, bagienne oraz użytkowe, co czyni to miejsce nie tylko ważnym punktem na mapie botanicznej, ale i cennym zasobem przyrodniczym. Arboretum pełni funkcje dydaktyczne, naukowe oraz kulturowe, będąc miejscem badań dla pracowników naukowych z różnych wydziałów Uniwersytetu Przyrodniczego. Dodatkowo studenci uczestniczą w ćwiczeniach terenowych, co sprzyja kształceniu przyszłych specjalistów w dziedzinie leśnictwa i ogrodnictwa. W obrębie obiektu znajdują się dwie ścieżki dydaktyczne: "Owadogród" oraz ścieżka w obszarze bagiennym doliny rzeki Trojanki. Wstęp do Arboretum jest bezpłatny, a jego odwiedzanie odbywa się przez cały rok, co sprawia, że jest dostępne dla szerokiego grona odbiorców. Na terenie Arboretum znajdują się dwa głazy pamiątkowe – jeden ku czci Jana Meixnera z tablicą pamiątkową z 1998 roku, a drugi przy wejściu, upamiętniający działalność arboretum. Z okazji 35-lecia istnienia, w 2014 roku zasadzono drzewo - buka pospolitego „Dawyck Purple”. Arboretum nosi również nazwy alei, które upamiętniają wybitnych naukowców związanych z Poznaniem. To wyjątkowe miejsce łączy w sobie aspekty architektoniczne, przyrodnicze i kulturalne, stanowiąc pomnik zaangażowania w ochronę i edukację przyrodniczą.