Ogród Botaniczny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Ogród Botaniczny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, położony w dzielnicy Ogrody, jest istotną instytucją naukową i edukacyjną oraz atrakcyjnym publicznym parkiem. Powstał z inicjatywy profesora Rudolfa Boettnera jako Szkolny Ogród Botaniczny w latach 1922-1925, a jego uroczyste otwarcie miało miejsce w 1925 roku. Z biegiem lat ogród przeszedł wiele zmian, zarówno pod względem zarządzania, jak i rozbudowy. Po II wojnie światowej został przejęty przez Uniwersytet Poznański, a w 1955 roku przyjął swoją obecną nazwę. Ogród zajmuje około 19 ha i jest domem dla bogatych kolekcji roślinnych, które obejmują ponad 2500 taksonów roślin tropikalnych, sukulentów, roślin wodnych i rzadkich, a także unikalne alpinarium. Wśród architektonicznych atrakcji znajduje się nowoczesny Pawilon ekspozycyjno-dydaktyczny, który spełnia funkcje wystawowe i edukacyjne. Na terenie ogrodu można podziwiać rzeźby, takie jak "Dwoje pod parasolem" autorstwa Józefa Kopczyńskiego i fontannę w kształcie baletnicy zaprojektowaną przez Małgorzatę Węcławską. Ogromną ciekawostką jest obecność głazu narzutowego, największego w ogrodzie, który przybył z terenu Skandynawii i waży 130 ton. Ogród jest miejscem, gdzie odbywają się liczne zajęcia edukacyjne, a jednocześnie jest otwarty dla szerokiej publiczności, przyciągając rocznie do kilkunastu tysięcy zwiedzających. Dla miłośników botaniki i ekologii jest to miejsce nie tylko do nauki, ale także do relaksu w pięknie zaaranżowanym otoczeniu przyrody. Zakaz poruszania się rowerami oraz istniejący parking dla rowerów w pobliżu głównego wejścia wskazują na dbałość o bezpieczeństwo i komfort zwiedzających. Warto również dodać, że ogród wydaje Index Seminum, umożliwiający wymianę nasion z innymi ogrodami botanicznymi na całym świecie, co podkreśla jego międzynarodowe znaczenie w dziedzinie bioróżnorodności i ochrony gatunków.