Pałac Radolińskich w Jarocinie

Pałac Radolińskich w Jarocinie, zaprojektowany przez pruskiego architekta Friedricha Augusta Stülera w latach 1848–1865, jest przykładem angielskiego neogotyku. Zlecony przez Władysława Radolińskiego, pałac miał być okazałą siedzibą dla rodziny Radolińskich herbu Leszczyc. Wzniesiony w jarocińskim parku, stanowił główną siedzibę rodową, a jego projekt miał prawdopodobnie wpływ z wizyty Radolińskiego na koronacji królowej Wiktorii w Londynie. Budowla posiadała trzy kondygnacje, z ryzalitem jako głównym wejściem. Pałacu towarzyszył rozległy taras oraz ogród, a panujące w nim wnętrza charakteryzowały się bogatym wyposażeniem, na które składały się meble zarówno z długoletniego użytkowania, jak i nowo zakupione, w tym cenne przedmioty związane z królem Stanisławem Augustem Poniatowskim. W pałacowej bibliotece znajdującej się kilkaset tomów, w tym Biblia brzeska, która była jednym z cenniejszych zbiorów. Po śmierci Władysława i Józefiny Radolińskich, ich syn Hugo zlecił szereg renowacji oraz dodatkowe prace, w tym archiwizację bogatej kolekcji broni. W latach 90. XIX wieku pałac zyskał dodatkowe udogodnienia, takie jak bieżąca woda i gazowe oświetlenie. Znaczące zmiany miały miejsce po I wojnie światowej, a w 1917 roku, po śmierci księcia Hugona i pożarze, pałac doznał ogromnych strat. W kolejnych latach pozostawiony pusty pałac nie stał się miejscem masowych zniszczeń podczas II wojny światowej, choć doświadczył wandalizmu. Po wojnie był przystosowywany do różnych instytucji społecznych. W 2022 roku w obiekcie otwarto Muzeum Regionalne, co przywróciło życie kulturalne w tym historycznym miejscu. Pałac Radolińskich, dzięki swojej architekturze, bogatej historii i zbirom, stanowi ważny element dziedzictwa kulturowego regionu.