Kamień św. Wojciecha

Kamień św. Wojciecha to drugi co do wielkości głaz narzutowy w Wielkopolsce, położony w Budziejewku, około 3 km na południe od Mieściska, w sąsiedztwie kościoła św. Wojciecha. Głaz, zbudowany z czerwonego granitu, ma obwód 20,5 m, długość 7,5 m, szerokość 4,7 m oraz wysokość 1,3 m, z czego 2,7 m jest zagłębione w ziemi. Powstał w wyniku ruchu lądolodu skandynawskiego. W 1840 roku głaz został objęty ochroną z inicjatywy lokalnych chłopów, a po 1945 roku wpisano go do rejestru pomników przyrody jako najstarszy obiekt w Wielkopolsce chroniony jako pomnik przyrody nieożywionej. Teren, na którym się znajduje, początkowo należał do prywatnych właścicieli, a po wykupieniu przez gminę zbudowano do niego drogę i parking. Związane z kamieniem legendy mówią, że św. Wojciech miał głosić nauki chrześcijańskie z tego miejsca oraz iż pobliskie źródełko miało cudowną moc uzdrawiania, którą straciło po interwencji rolnika. Inna legenda głosi, że głaz był transportowany przez św. Wojciecha na złotych saniach, co spowodowało zapadnięcie się ziemi, w wyniku czego sanie miały pozostać pod głazem. Kamień św. Wojciecha nie tylko pełni rolę pomnika przyrody, ale jest również ważnym elementem lokalnej kultury i historii, a jego otoczenie oraz związane z nim legendy przyciągają uwagę turystów i badaczy.