PZL-106 Kruk

PZL-106 Kruk to jednomiejscowy samolot rolniczy, dolnopłat o zastrzałach, zaprojektowany przez zespół pod kierownictwem mgr inż. Andrzeja Frydrychewicza, jako następca PZL-101 Gawron. Samolot, którego projekt rozpoczął się w drugiej połowie lat 60., ma za zadanie zarówno prace agrolotnicze, jak i zapewnienie bezpieczeństwa jego załodze. Z tego powodu wbudowano nóż do przecinania linii napowietrznych oraz stalową linkę odbojową, co jest interesującym rozwiązaniem technicznym. Konstrukcja Kruka charakteryzuje się skrzydłami o duraluminiowym pokryciu, przednią częścią kadłuba wzmocnioną blachą oraz tyłem o kratownicowej konstrukcji stalowej. Posiada wymienne moduły, umożliwiające przystosowanie do różnych zadań, jak opryski, opylania czy rozrzucanie nawozów. Pierwszy prototyp wzbił się w powietrze w 1973 roku, a samolot przeszedł szereg modyfikacji, w tym kilka wersji z różnymi silnikami, co miało wpływ na jego osiągi i właściwości pilotażowe. W trakcie produkcji, która trwała do końca lat 80. i wznowionej w 1995 r., powstało 266 egzemplarzy Kruka, w tym wersje gaśnicze. Jego właściwości lotne, w szczególności po wprowadzeniu silników z reduktorami, zostały pozytywnie ocenione przez pilotów, a Kruk zyskał reputację jako dobry samolot rolniczy, doceniany również przez użytkowników w Niemczech. Samolot odznacza się różnorodnością wersji i zastosowań, co czyni go ciekawym obiektem w historii polskiego lotnictwa.