Dwór w Dakowach Mokrych

Dwór w Dakowach Mokrych, usytuowany w województwie wielkopolskim, to neoklasycystyczny zabytek zbudowany dla Bolesława Potockiego w okolicach 1880 roku. Pierwotnie dwór miał formę parterową z kolumnowym gankiem na osi, jednak w latach 1912–1913 przeszedł znaczną przebudowę zleconą przez hr. Macieja Mielżyńskiego, co zaowocowało dodaniem piętrowych skrzydeł i dwóch portyków – półkolistego od północy oraz kwadratowego od południa. Dwór przeszedł w swoje losy różne zmiany właścicielskie, w tym po II wojnie światowej stał się własnością Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej. Obecnie jest to prywatna własność, przekształcona na hotel o nazwie Dakowski Dwór, a w jego otoczeniu znajduje się park o powierzchni około 3 ha z zachowanym XIX-wiecznym drzewostanem, w tym aleją grabową. Dwór kryje w sobie dramatyczne wydarzenia z historii – w nocy z 19 na 20 grudnia 1913 roku hr. Maciej Mielżyński zastrzelił swoją żonę Felicję z Potockich oraz kuzyna Adolfa Miączyńskiego, podejrzewając ich o romans. Po uniewinnieniu, Mielżyński brał udział w I wojnie światowej oraz w wojnie polsko-bolszewickiej, a także przewodził III powstaniu śląskiemu. Do 2018 roku w dworze funkcjonował hotel i restauracja, obecnie mieści się tam Rezydencja Seniora "Czerwone Wino". Historia dworu oraz tragiczne losy jego dawnych właścicieli dodają mu szczególnego znaczenia kulturalnego i historycznego w kontekście regionu.