Rezerwat Archeologiczny Zawodzie

Rezerwat Archeologiczny Zawodzie w Kaliszu to ważne miejsce dokumentujące historię wczesnośredniowiecznego grodziska, którego początki datowane są na lata 850–860. Główna część rezerwatu to częściowo zrekonstruowany gród, otoczony wałem obronnym, który w niektórych miejscach ma aż 5 metrów wysokości. Gród po raz pierwszy wzmiankowany był w 1106 roku w kronice Galla Anonima. Włodzimierz Demetrykiewicz zainicjował badania archeologiczne w 1903 roku, a kolejne prace prowadzone były w latach 1958–1965, z okazji 1800-lecia Kalisza. Odsłonięto wówczas relikty palatium, kolegiaty św. Pawła Apostoła oraz konstrukcji obronnych. W latach 1983–1992 odkryto pozostałości drewniano-glinianego kościoła. Po zakończeniu badań zdecydowano o zagospodarowaniu wykopalisk, aby zapewnić ich ochronę i jednocześnie wykorzystać w celach ekspozycyjnych. W czerwcu 1995 roku otwarto pierwszy pawilon, znany jako budynek bramy, w którym prezentowano makiety, fotografie i plansze informacyjne. W 2007 roku, dzięki funduszom z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, dokonano rekonstrukcji zabudowań grodu, co umożliwiło lepsze ukazanie bogatej historii i kultury regionu. Rezerwat stanowi cenną przestrzeń do poznawania dziedzictwa archeologicznego Kalisza i jego wpływu na dzieje Polski.