Pałacyk Kosińskich

Pałacyk Kosińskich w Połażejewie, zbudowany prawdopodobnie dla Witolda i Marii Kosińskich, to obiekt o dwukondygnacyjnej, eklektycznej architekturze z elementami klasycyzmu. Jego kubatura wynosi 3186 m³, a powierzchnia 739 m². Budowla składa się z trzech nieregularnych brył, z korpusem głównym na planie prostokąta, z płaskim dachem i attyką. Elewacje wyróżniają się rytmem prostokątnych okien z obramieniami oraz bogato zdobionymi tarasami. Pałac otacza park krajobrazowy z końca XIX wieku, a obiekt ma status zabytek wpisany do rejestru. Historia Połażejewa sięga XV wieku, kiedy wieś była własnością Mikołaja i Świętosława Polojewskich. Przez wieki przechodziła w ręce różnych właścicieli, w tym Kapituły Gnieźnieńskiej oraz gen. Henryka Dąbrowskiego. W XIX wieku majątek przeszedł w ręce Mańkowskich, a następnie Czartoryskich, Golskich i Boeningów, którzy wprowadzili istotne modyfikacje. Kazimierz Boening, ostatni właściciel przed II wojną światową, został rozstrzelany przez niemieckie władze w 1939 roku. Po wojnie majątek przeszedł pod zarząd państwowy, a pałac ulegał dewastacji przez lata. W 1998 roku obiekt został sprzedany, a w latach 2007–2011 przeszedł kompleksową rewitalizację, która została doceniona w lokalnym konkursie turystycznym. Pałac i park zyskały nową świetność, a w ich otoczeniu krążą legendy o duchu żołnierza oraz tragicznych wydarzeniach związanych z psami dawnych właścicieli.