Parafia Ewangelicko-Augsburska w Poznaniu

Parafia Ewangelicko-Augsburska w Poznaniu, powstała w 1920 roku, ma korzenie sięgające XVI wieku, kiedy to reformacja zaczęła wpływać na region pod protektoratem rodziny Górków. W latach 1563-1592 powstały polska i niemiecka parafia luterańska, jednak po zniszczeniach w XVII wieku i zakazie publicznego sprawowania kultu ewangelicy zostali zmuszeni do przeniesienia swoich nabożeństw do Swarzędza. Przez ponad 200 lat kult ewangelicki w Poznaniu był silnie ograniczany, a lokalne zbiory, takie jak kościół w Swarzędzu, do końca II wojny światowej. Po odzyskaniu niepodległości, w 1919 roku, Polskie Towarzystwo Ewangelickie rozpoczęło starania o organizację polskich nabożeństw, które odbywały się do 1939 roku, czyli do wybuchu II wojny światowej. W czasie okupacji parafia została całkowicie zlikwidowana, a jej majątek skonfiskowany. Po wojnie, w 1945 roku, parafia została odbudowana, jednak z powodu zniszczeń i zajęcia świątyń przez władze, nabożeństwa odbywały się w kaplicy cmentarnej, która była tymczasowym miejscem kultu aż do 2003 roku. Po 1990 roku nastąpiły pozytywne zmiany, umożliwiające wznowienie działalności parafii. W latach 2001-2004 zbudowano nowy kościół Łaski Bożej oraz centrum parafialne, co umożliwiło dalszy rozwój wspólnoty. W 2013 roku na proboszcza został powołany ks. Marcin Kotas, a parafia utrzymuje aktywną działaność kulturalną, w tym koncerty, wystawy oraz prowadzenie młodzieżowych i emeryckich spotkań. W obrębie parafii znajdują się dwa filiały w Gnieźnie i Wrześni, a także historyczna kwatera ewangelicka na cmentarzu Miłostowo, gdzie spoczywają zarówno parafianie, jak i osoby z innych wyznań, co podkreśla wielokulturowy charakter poznańskiej wspólnoty. Warto również zauważyć, że wiele dawnych kościołów z czasów reformacji w Poznaniu i okolicy, choć nie istnieje, pozostawia po sobie ślady w postaci pomników i tablic upamiętniających. Parafia pełni znaczącą rolę w promowaniu dziedzictwa ewangelickiego i integracji społecznej w regionie.