Muzeum Archidiecezjalne w Gnieźnie

Muzeum Archidiecezjalne w Gnieźnie, założone przez biskupa gnieźnieńskiego Józefa Glempa w 1989 roku, otwarte zostało 22 maja 1991 roku. Mieści się w zaadaptowanym budynku przy ul. Kolegiaty 2, tuż obok katedry gnieźnieńskiej. Muzeum odpowiedzialne jest za bogate zbiory sztuki sakralnej archidiecezji, często przenoszone z innych miejsc, takich jak kolegiaty w Kruszwicy i Trzemesznie. W jego zasobach znajduje się skarbiec katedralny, który, obok wawelskiego i jasnogórskiego, posiada jedne z najcenniejszych zabytków romańskiej i gotyckiej sztuki sakralnej w Polsce, w tym słynne Drzwi Gnieźnieńskie. Muzeum opiekuje się również kolekcjami rzeźb, portretów trumiennych, tkanin liturgicznych oraz pamiątek po prymasach Polski. Pierwszym dyrektorem i kustoszem muzeum był Bolesław Dzierwa. W zbiorach muzeum znajduje się jeden z najstarszych w Polsce łacińskich leoninów z XII wieku, który jest nielicznym świadkiem historycznym sakralnych tekstów liturgicznych. Cenne eksponaty muzeum to m.in. Kielich Świętego Wojciecha oraz dwa kielichy Dąbrówki, datowane na XII i XIII wiek, a także drewniana płaskorzeźba „Zaśnięcie Najświętszej Marii Panny” z XIV wieku oraz rzeźba „Opłakiwanie z Gościeszyna” z około 1420 roku. Muzeum stanowi ważny punkt na mapie kulturowej Polski, łącząc elementy historii, sztuki sakralnej oraz architektury, co czyni je interesującym miejscem zarówno dla turystów, jak i badaczy.