Garbno, wieś w województwie warmińsko-mazurskim, ma bogatą historię sięgającą XIV wieku, kiedy to na wzgórzu wybudowano drewniano-ziemną strażnicę, dającą początek osadzie. Nazwa wsi pochodzi z języka pruskiego i oznacza „Wzgórze Lagisa”. W średniowieczu wieś składała się z dóbr służebnych oraz osady czynszowej, a do 1945 roku znalazła się w granicach Niemiec. W Garbnie istniał gotycki kościół pw. św. Anny, zbudowany na przełomie XIV i XV wieku, który w późniejszym okresie przeszedł na protestantyzm, a jego świątynia była miejscem pielgrzymek. Kościół został znacząco zniszczony w 1945 roku, prawdopodobnie wskutek detonacji amunicji składowanej w pobliskim lesie, co doprowadziło do jego ruiny. Zachowały się jednak relikwie, takie jak kropielnica przeniesiona do kościoła w Lwowcu oraz dzwon, który pojawił się w parafii prawosławnej w Kętrzynie. Mieszkańcy Garbna przez wieki zajmowali się m.in. handlem solą oraz uprawą roli. Interesującym aspektem wsi są pozostałości militarne z czasów II wojny światowej, w tym ruiny byłej strzelnicy oraz amunicji, przyciągające poszukiwaczy historii. Garbno wyróżnia się także bogatymi walorami przyrodniczymi, jak okoliczne lasy i tereny mokradeł, ułatwiające zachowanie lokalnej flory i fauny. Mimo licznych zniszczeń, wieś zachowała swój unikalny charakter i historyczne dziedzictwo, z ciekawostkami związanymi z pruskim kultem i lokalnymi legendami. Dziś Garbno jest często odwiedzane przez entuzjastów historii i przyrody, oferując świadectwa dawnych czasów w formie architektonicznych ruin, archeologicznych znalezisk oraz tradycji lokalnych.