Kościół pw. Przemienienia Pańskiego w Iławie, zbudowany w latach 1317-1325 w stylu gotyckim, jest jednym z najstarszych obiektów w mieście, które zyskało zaszczytny tytuł „czerwonego” wśród mieszkańców. W ciągu swojej historii przeszedł wiele przebudów, w tym największą w latach 1903-1905. Obiekt od początku pełnił funkcję głównego kościoła parafialnego, a jego patronat sprawowali miejscowi mieszczanie, mimo wpływów Zakonu Krzyżackiego. W kościele działały bractwa, w tym Bożego Ciała, które organizowały obrzędy pogrzebowe dla swoich członków. Zniszczenia spowodowane wojnami i pożarami były częste, ale dzięki staraniom lokalnej społeczności budowla była systematycznie odnawiana, co pozwoliło na zachowanie jej oryginalnych elementów, takich jak gotyckie portale. Architektura kościoła łączy gotyk z elementami renesansu, zwłaszcza w przypadku jego wysokiej wieży z 1550 roku. Wnętrze zdobią liczne dzieła sztuki, w tym ołtarz rokoko z 1741 oraz neogotyckie witraże. W kościele znajduje się również krypta, w której spoczywają ważne postaci lokalnej historii, takie jak starosta Iławy, Wilhelm Albrecht von Finckenstein oraz jego żona, co podkreśla jego znaczenie jako miejsca kultu i pamięci. W 1949 roku kościół został wpisany do rejestru zabytków, co zapewniło mu ochronę i podkreśliło jego wartość historyczną. Obecnie opiekę nad kościołem sprawują Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej. Ciekawostką jest, że zabytkowe dzwony, które zostały zdemontowane podczas II wojny światowej, odnaleziono w Hamburgu i po latach powróciły na wieżę kościoła w 2006 roku. Opcjonalne nocne oświetlenie oraz sąsiedni neogotycki budynek plebanii dodają wyjątkowego charakteru temu historycznemu obiektowi.