Dąb Bartek

Dąb Bartek, rosnący w leśnictwie Bartków w województwie świętokrzyskim, jest jednym z najstarszych dębów w Polsce, chronionym od 1954 roku jako pomnik przyrody. Jego wiek szacowano historycznie na 1200 lat, a współczesne badania wskazują, że ma on około 654 lat (stan na 2024 rok). Drzewo ma wysokość 28,5 metra, obwód pnia 9,85 metra na wysokości 1,30 m oraz 13,4 metra przy ziemi. W przeszłości dąb miał liczne konary, a w 1829 roku jego konary główne liczono czternaście. Z biegiem lat dąb przeszedł wiele zmian i zniszczeń, w tym zniszczenia od pożaru w 1906 roku, a w 1920 roku jego pień zacementowano. Na początku XX wieku dąb zyskał na znaczeniu, w 1934 roku uznano go za najokazalsze drzewo w Polsce, a jego status pomnika przyrody potwierdzono w 1954 roku. Niestety, naturalne procesy jak próchnienie oraz uszkodzenia spowodowane przez pioruny i ciężar konarów stanowią realne zagrożenie dla dębu. W 2011 roku rozpoczęto prace mające na celu ratowanie drzewa poprzez podwieszenie go na konstrukcji łuku. Warto również wspomnieć o legendach związanych z Bartkiem, według których król Jan III Sobieski ukrył w nim skarby. Dąb Bartek jest nie tylko przyrodniczą ciekawostką, ale także ważnym punktem turystycznym, ulokowanym w pobliżu zielonego szlaku turystycznego z Bliżyna do Zagnańska, co sprawia, że przyciąga wielu zwiedzających.