Bazylika archikatedralna w Gdańsku-Oliwie

Archikatedra Oliwska, zlokalizowana w Gdańsku-Oliwie, to rzymskokatolicki kościół archikatedralny, który należy do archidiecezji gdańskiej i stanowi ważny zabytek kultury, wpisany na listę Pomników Historii 23 listopada 2017 roku. Historia archikatedry sięga 1186 roku, kiedy książę pomorski Sambor I erygował filię cysterskiego klasztoru. W ciągu wieków kościół był wielokrotnie niszczony i odbudowywany, m.in. w wyniku pożarów, zniszczeń w czasie wojen oraz likwidacji klasztoru w 1831 roku. W 1992 roku papież Jan Paweł II podniósł kościół do rangi archikatedry. Architektura katedry to przykład trzynawowej bazyliki z transeptem i wielobocznie zamkniętym prezbiterium. Fasadę ozdabiają dwie wieże, a wewnątrz znajdują się 23 ołtarze w stylach barokowym i rokokowym, ponadto cenny ołtarz główny w stylu renesansowym. Elementy wykończenia, takie jak obrazy i rzeźby, są dziełem znanych XVII-wiecznych artystów gdańskich. Organy oliwskie, zbudowane początkowo w latach 1763–1788, są jednymi z największych w Polsce, posiadają 96 głosów i wyjątkowe, rokokowe zdobienia, a ich odbudowa przeszła przez wiele etapów. W Archikatedrze odbywają się koncerty organowe oraz inne wydarzenia kulturalne, przyciągając zarówno wiernych, jak i turystów. Archikatedra Oliwska jest świadkiem rzadkiego połączenia bogatej historii, cennych dzieł sztuki oraz tradycji muzycznych, co czyni ją miejscem o ogromnym znaczeniu zarówno lokalnym, jak i ogólnokrajowym.