Chylonia, największa dzielnica Gdyni pod względem liczby mieszkańców, zamieszkiwana przez niemal 20 tysięcy osób (2023), charakteryzuje się zróżnicowaną zabudową, obejmującą zarówno bloki mieszkalne, jak i domy jednorodzinne. Historia Chyloni sięga 1259 roku, kiedy to po raz pierwszy wzmiankowana była jako „Kilona”. W średniowieczu wieś nosiła nazwisko komtura gdańskiego, Henryka von Rechtera, a zmieniała nazwę w wyniku różnych zaborów i okupacji. Dzielnica, włączona do Gdyni w 1930 roku, do dziś zachowuje wiele XIX i XX-wiecznych budynków, co świadczy o jej historycznym znaczeniu. Centrum Chyloni skupia się wokół skrzyżowania ulic Kartuskiej, Morskiej i Chylońskiej, gdzie znajduje się dworzec kolejowy, poczta oraz Dom Towarowy „Chylonia” – najwyższy budynek mieszkalno-usługowy w tej części miasta. Historyczne centrum koncentruje się wokół kościoła pw. św. Mikołaja, którego obecną formę zbudowano w XIX wieku. Chylonia ma swoją etymologię w nazwisku „Chyla”, związanym z czasownikiem „chylić się”. W dzielnicy aktywnie działa Zarząd i Rada Dzielnicy, która wspiera lokalne inicjatywy oraz współpracuje z władzami miasta. W Chyloni znajdują się też liczne tereny zielone, w tym Park Kiloński, powstały na miejscu dawnego stawu, oraz Las Chyloński, część Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. W dzielnicy operuje dobrze rozwinięta komunikacja, zarówno drogowa, jak i kolejowa, z głównym węzłem przy dworcu Gdynia Chylonia oraz stacją Gdynia Leszczynki. W Chyloni mieszczą się również placówki edukacyjne, w tym przedszkola, szkoły podstawowe oraz liceum, a także biblioteki publiczne. Ciekawostką jest, że w kościele św. Mikołaja znajduje się zabytkowa, drewniana rzeźba piety z XIV wieku, uznawana za najstarszy ruchomy zabytek sakralny w Gdyni. Dzielnica posiada również herb, który nawiązuje do rzeki Chylonki i dawnych młynów, oraz kilka pomników upamiętniających ważne lokalne postacie i wydarzenia.