Nowy Dwór Gdański

Nowy Dwór Gdański, znany wcześniej jako Tiegenhof, to miasto w województwie pomorskim, położone nad rzeką Tugą w Żuławach Wiślanych. Historia miasta sięga wczesnego średniowiecza, kiedy to teren ten należał do księstwa pomorskiego, a następnie do państwa krzyżackiego. Po pokoju toruńskim w 1466 roku Żuławy zostały przyłączone do Królestwa Polskiego, co wpłynęło na dalszy rozwój regionu. Głównym faktorem w rozwoju Nowego Dworu była rodzina Falkenbergów, która wyodrębniła ekonomię nowodworską w XVI wieku, wprowadzając osadników z Niderlandów, co przyczyniło się do osuszenia i zagospodarowania okolicy. Miasto prosperowało, a w XIX wieku zyskało na znaczeniu, stając się ważnym ośrodkiem przemysłowym z browarami, tkalniami i innymi zakładami rzemieślniczymi. W 1880 roku Nowy Dwór Gdański uzyskał prawa miejskie. Architektonicznie wyróżniają się tu zabytki takie jak neogotycki kościół Przemienienia Pańskiego, spichrz z 1878 roku, wieża ciśnień z 1909 roku oraz charakterystyczne budynki z XIX wieku. W czasach Wolnego Miasta Gdańska, po I wojnie światowej, miasto zyskało na znaczeniu jako powiat żuławski, rozwijając infrastrukturę transportową. II wojna światowa przyniosła ogromne straty, jednak po wojnie miasto zaczęło się odbudowywać, a w 1950 roku otwarto pierwszy w Polsce Dom Kultury. Obecnie Nowy Dwór Gdański to miasto z bogatym dziedzictwem kulturowym, które przyciąga turystów, a także różnorodnymi społecznościami wyznaniowymi. Ciekawostką jest, że w regionie funkcjonowała Żuławska Kolej Dojazdowa, a transport wodny z kanału Wiślano-Zalewowego był kluczowy dla lokalnej gospodarki. Miasto współpracuje z partnerami z Hennef, Sarny i Velká nad Veličkou, co przyczynia się do rozwoju współpracy międzynarodowej. Nowy Dwór Gdański to miejsce, które łączy bogatą historię z dynamicznym rozwojem współczesnym, zachowując przy tym swoje unikalne cechy architektoniczne i kulturowe.