Gdański Ogród Zoologiczny

Gdański Ogród Zoologiczny, zlokalizowany w Oliwie, w dzielnicy Gdańska, zajmuje ponad 123 hektary Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego, co czyni go największym ogrodem zoologicznym w Polsce pod względem powierzchni. Historia zoo sięga lat 20. XX wieku, kiedy to w Oliwie funkcjonował zwierzyniec. Po II wojnie światowej, 1 maja 1954 roku, otwarto nową placówkę, zlokalizowaną w Dolinie Leśnego Młyna, na terenie byłego sanatorium. Dynamiczny rozwój ogrodu w lat 50. i 60. XX wieku był zasługą pierwszego dyrektora, Michała Massalskiego. W połowie lat 80. zoo prezentowało około 800 zwierząt z 176 gatunków, przyciągając rocznie około 400 tysięcy zwiedzających. Na koniec 2019 roku w ogrodzie mieszkało 220 gatunków zwierząt, w tym 74 gatunki ssaków, 57 gatunków ptaków i 29 gatunków gadów, a frekwencja wyniosła 486 693 gości. Gdańskie zoo ma na swoim koncie osiągnięcia hodowlane, szczególnie w zakresie kondorów wielkich oraz żyraf Rothschilda. W 2008 roku otwarto nową żyrafiarnię, a w kolejnych latach wprowadzono do zoo surykatki, gepardy oraz takiny złote. Ogród uczestniczy w Europejskim Programie Ochrony Zwierząt, prezentując rzadkie oraz zagrożone gatunki, takie jak anoa czy lutangi jawajskie. Gdański Ogród Zoologiczny znalazł się również w prestiżowych organizacjach, takich jak Europejskie Stowarzyszenie Ogrodów Zoologicznych. Dyrektor Michał Targowski kierował ogrodem od 1991 roku do 2023, kiedy to jego następcą została Emilia Salach. Zoo wyróżnia się nie tylko bogatą fauną, ale także nowoczesnymi rozwiązaniami architektonicznymi oraz różnorodnymi atrakcjami, które przyciągają licznych odwiedzających, co czyni je ważnym centrum kulturowym i edukacyjnym w regionie.