Łączka, znana także jako Łącka Góra czy Łącka Wydma, to niewielkie wzniesienie o wysokości około 30 m n.p.m., położone na Mierzei Łebskiej, w obrębie Słowińskiego Parku Narodowego w województwie pomorskim. Historycznie, do 1945 roku znana była pod niemiecką nazwą Lontzken Berg, a w 1955 roku wprowadzono jej oficjalną polską nazwę. Obszar ten wyróżnia się zmiennym ukształtowaniem terenu, co czyni go interesującym dla turystów oraz entuzjastów przyrody. W bliskim sąsiedztwie Łączki znajdują się malownicze wydmy, które są częścią unikalnego ekosystemu Słowińskiego Parku, znanego z różnorodności fauny i flory oraz niepowtarzalnych krajobrazów. Łączka jest także miejscem, które odzwierciedla historyczne zmiany w regionie, będąc świadkiem przekształceń związanych z różnymi okresami w historii Polski i Niemiec. Z punktu widzenia kulturowego, teren ten jest związany z lokalnymi tradycjami oraz międzykulturowym dziedzictwem Słowińców, którzy zamieszkiwali te okolice. Łączka, jako część Słowińskiego Parku Narodowego, odgrywa istotną rolę w ochronie przyrody i kształtowaniu świadomości ekologicznej wśród odwiedzających. Ciekawostką jest fakt, że teren ten jest popularnym miejscem wśród turystów i miłośników aktywnego wypoczynku, oferując wiele szlaków spacerowych oraz możliwości obcowania z naturą w wyjątkowym otoczeniu.